Περπατώντας στο Ναύπλιο τις φετινές γιορτινές μέρες, είχα τη τύχη να περάσω το βράδυ της ημέρας που οι μαθητές έκαναν κατάληψη στο Δημαρχείο αλλά και την επόμενη μέρα το απόγευμα όπου έξω στο προαύλιο του Λυκείου είχαν συναυλία και μοίραζαν ένα μονοσέλιδο με τις απόψεις και τις σκέψεις τους.
Ευχάριστες εκπλήξεις και οι δύο. Λέτε γιατί δεν έχω παιδί στο Λύκειο;
Νομίζω πως οι περισσότεροι γονείς που έχουν παιδιά στο Λύκειο είναι αντίθετοι με τις καταλήψεις. Μπορεί και εγώ, ως μορφή αντίδρασης και πάλης. Πόσοι όμως από εμάς και περισσότερο πόσοι από τους γονείς έχουν διαβάσει τις θέσεις και απόψεις τους; Πόσοι από τους συμμαθητές τους που διαφωνούν;
Δεν είμαι ειδικός, δεν διεκδικώ το αλάθητο, δεν συμφωνώ απόλυτα ΑΛΛΑ ΑΚΟΥΩ.
Μήπως όλοι μας πρέπει να ακούσουμε; Είναι το πρώτο βήμα.
Διαβάστε λοιπόν τις απόψεις τους.
Η πολιτική που επιλέγουν οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις προωθεί την κρατική βία σε όλους τους τομείς. Η κρατική βία δεν είναι προνόμιο μόνο της ΕΑ.ΑΣ., αλλά έχει επεκταθεί σε όλους τους θεσμούς του κράτους (δικαιοσύνη, εργασία, παιδεία, ΜΜΕ και αλλού). Γιατί μόνο βία θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς τον άνισο και άδικο τρόπο που αντιμετωπίζει η ελληνική “δικαιοσύνη” τους απλούς ανθρώπους σε σχέση με την “ελληνική ελίτ” και όσους απολαμβάνουν τα προνόμια της.
Τους δολοφόνους – βασανιστές αστυνομικούς (Μελίστας, υπόθεση “Ζαρντινιέρα, Κορκονέας και πολλά άλλα), η “δικαιοσύνη” τους κρίνει με επιείκεια : πάντοτε αθώοι! Αντίθετα, οι άδικα συλληφθέντες διαδηλωτές κρίνονται ντε φάκτο ένοχοι.
Το ίδιο ισχύει και για τους πολιτικούς, τους ρασοφόρους – επιχειρηματίες, τους μεγαλέμπορους ναρκωτικών και γενικότερα για όσους μπορούν να εξαγοράσουν αυτό το σάπιο σύστημα.
Βία υπάρχει και στον θεσμό της εργασίας και γίνεται φανερή καθημερινά. Με μεταφορικό τρόπο εκδηλώνεται μέσω της ανεργίας, της ανασφάλειας, τις απολύσεις αλλά και τους μισθούς πείνας. Ενώ κυριολεκτικά μέσω της τρομοκρατίας που δέχονται όσοι εργαζόμενοι και συνδικαλιστές επιλέγουν να αντιστέκονται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η συνδικαλίστρια της Ένωσης Καθαριστριών Αττικής Κωνσταντίνα Κούνεβα, που αυτές τις μέρες δέχτηκε επίθεση με βιτριόλι και είναι σε κρίσιμη κατάσταση στο νοσοκομείο.
Μαθητές και φοιτητές δέχονται μορφές βίας στον εκπαιδευτικό χώρο με το εξετασιοκεντρικό σύστημα αλλά και τις απειλές σε περιόδους κινητοποιήσεων για “χαμένες εξεταστικές”.
Επίσης ο πρόσφατος πυροβολισμός του μαθητή – μέλους του 15μελούς, ο οποίος οργάνωνε το μαθητικό κίνημα στο Περιστέρι, αλλά και η παρουσία ανδρών των ΜΑΤ και παρακρατικών επιβεβαιώνει ότι η βία έχει παρεισφρήσει και στον εκπαιδευτικό χώρο.
Η βία προωθείται έντεχνα και από τα ΜΜΕ, που προκλητικά επιλέγουν να εξυπηρετούν τα συμφέροντα των κυβερνήσεων, αποκρύπτοντας ή διαστρεβλώνοντας τα πραγματικά γεγονότα. Αυτές τις μέρες είδαμε τα ΜΜΕ να προβάλλουν διαρκώς σπασμένες βιτρίνες, αγνοώντας επιδεικτικά μαζικές διαδηλώσεις δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων.
Δε θα μπορούσαμε να παραλείψουμε τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης και εργασίας, καθώς και τους εκατοντάδες βασανισμούς και θανάτους μεταναστών που συμβαίνουν καθημερινά, περνώντας όμως, στην καλύτερη περίπτωση στα ψιλά γράμματα των εφημερίδων.
Οι κυβερνήσεις αυτές επιλέγουν τη στρατηγική της έντασης και της βίας για να τρομοκρατήσουν όλους όσους αντιστέκονται σε αυτό το σάπιο σύστημα και διεκδικούν αξιοπρεπείς συνθήκες ζωής.