Για το νερό του Ναυπλίου και γενικότερα της περιοχή μας έχουμε γράψει αρκετά κατά το παρελθόν. Αφορμή για το σημερινό δημοσίευμα πήρα από την εφημερίδα “ΤΑ ΑΡΓΟΛΙΚΑ”.

Όπου παρουσιάζει τις απόψεις κατοίκων του Άργους και του Ναυπλίου που αιτιολογούν γιατί δεν δεν πίνουν το νερό της βρύσης.

Ταυτόχρονα παραθέτω το κύριο άρθρο που είχε γραφτεί στην εφημερίδα “ΤΑ ΑΡΓΟΛΙΚΑ” και με το οποίο συμφωνώ απόλυτα.

Ποιος πίνει από τη βρύση;

“Το νερό είναι κατάλληλο για πόση”
διατυμπανίζουν με ντουντούκες οι Δή­
μαρχοι και οι υπεύθυνοι των ΔΕΥΑ του­
λάχιστον τους 11 από τους 12 μήνες του χρόνου. Οι μετρήσεις (οι οποίες δεν γί­
νονται στις βρύσες του σπιτιού μου και
των γνωστών μου) αποδεικνύουν πως
μπορούμε να πιούμε άφοβα, χωρίς κιν­
δύνους νερό άνευ νιτρικών και λοιπών
βακτηριδίων.

Η μεγάλη πλειοψηφία των κατοίκων του Άργους και του Ναυπλίου ωστόσο, έχει πολλά χρόνια να βάλει το ποτήρι κάτω από τη βρύση για να πιει. Όχι λόγω καχυποψίας αλλά για έναν απλού­στατο λόγο: Επειδή το νερό, ακόμα και αν δεν είναι επιβλαβές δεν πίνεται… Δεν είναι άοσμο, άχρωμο, άγευστο. Μπορεί να χρησιμεύσει για πλύσιμο του αυτοκινήτου, για πότισμα της γλά­στρας, για μπάνιο, για μπουγέλωμα συμμαθητών. Μέχρι εκεί… Όλοι καταφεύγουμε στη λύση του εμ­φιαλωμένου ή στη βρύση ορεινών χω­ριών (κοντινών φυσικά, για να μη μας κοστίσει περισσότερο από τα εμφιαλω­μένα η βενζίνη).

Δεν είναι εύκολο να αλλαχθούν οι α­
γωγοί στο δίκτυο ύδρευσης των πόλε­
ων. Κάτι τέτοιο εκτός από χρόνο και
χρήμα προϋποθέτει και απίστευτη τα­
λαιπωρία.
Όμως αυτό δεν σημαίνει πως μπορούν
κάποιοι να εθελοτυφλούν, να στρουθο­
καμηλίζουν και να καυχιούνται ότι το
νερό που προσφέρουν μπορούμε να το
πιούμε.