Η ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΤΩΣΙΝ ΤΟΥ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ,

και προ της ναυμαχίας του Ναυαρίνου,

ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΕΝ ΝΑΥΠΛΙΩ”.

Έκθεσις του κ. Πετρίνη απεσταλμένον του έν Παρισίοις φιλελληνικού κομιτάτου προς τον Πρόεδρον αυτού αείμνηστου Εϋνάρ

Περιοδικό Αρμονία – Μιχαήλ Γ. Λαμπρυνίδης

 

Στις αρχές Απριλίου του 1826, η κατάσταση πλέον μέσα στην πόλη είχε φθάσει σε οριακό σημείο. Τρόφιμα δεν υπήρχαν και οι πολιορκούμενοι (γυναίκες, παιδιά, τραυματίες, γέροντες και μαχητές) σιτίζονταν με φύκια, δέρματα, ποντίκια και γάτες! Υπό τις συνθήκες αυτές, που καθιστούσαν αδύνατη την αποτελεσματική υπεράσπιση της πόλης, αποφασίστηκε σε συμβούλιο οπλαρχηγών και προκρίτων στις 6 Απριλίου η έξοδος και ορίστηκε γι’ αυτή, η νύχτα του Σαββάτου του Λαζάρου προς Κυριακή των Βαΐων (9 προς 10 Απριλίου).

 

 

Το σχέδιο προέβλεπε την έξοδο από τρία διαφορετικά σημεία. Aπό τα τρία σώματα που σχηματίστηκαν τα δύο αποτελούνταν από τους ενόπλους με επικεφαλής τους Νότη Mπότσαρη και Δημήτρη Μακρή, ενώ στο τρίτο σώμα θα βρίσκονταν οι άμαχοι, τους οποίους θα συνόδευε μικρός αριθμός ενόπλων. Tο σχέδιο ωστόσο είχε γίνει γνωστό στον Iμπραήμ. Tα δύο σώματα των ενόπλων κατάφεραν πολεμώντας να ανοίξουν διαδρόμους μέσω των εχθρικών σωμάτων και να φτάσουν καταδιωκόμενοι ως την περιοχή του Ζυγού. Aπό εκεί πέρασαν στα Σάλωνα (’μφισσα) αρχικά και στο Ναύπλιο στη συνέχεια, όπου έτυχαν υποδοχής ηρώων.

 

Tο τρίτο σώμα ωστόσο δεν κατάφερε να διαφύγει. Tη στιγμή της εξόδου επικράτησε πανικός, οι περισσότεροι γύρισαν πίσω στην πόλη και χάθηκαν μαζί της. Την πτώση του Mεσολογγίου ακολούθησε η συνθηκολόγηση πολλών ρουμελιωτών οπλαρχηγών.

Η Επανάσταση μετά την πτώση του Μεσολογγίου είχε σχεδόν κατασταλεί. Η φλόγα της, όμως, παρέμεινε άσβεστη, καθώς η ήττα μετατράπηκε σε νίκη. Ένα νέο κύμα φιλελληνισμού αναδύθηκε μετά την αμαύρωση του Αγώνα, εξαιτίας του εμφύλιου σπαραγμού. Αυτό με τη σειρά του επηρέασε εμμέσως την ευρωπαϊκή διπλωματία για τα εθνικά δίκαια των Ελλήνων.

Ποιά ήταν όμως η κατάσταση που επικρατούσε στη πόλη του Ναυπλίου (από τις λίγες ελεύθερες πόλεις στη Πελοπόννησο) και ποιό το αίσθημα των κατοίκων της;

Το Φιλελληνικό Κομιτάτο που έδρευε στο Παρίσι με Πρόεδρο τον Ελαβετό φιλέλληνα Έϋναρ, απέστειλε στα μέσα του 1826, στο Ναύπλιο, δώδεκα πλοία με τροφές και πολεμοφόδια, υπό την επίβλεψη του κου Πετρίνη. Τα πλοία αφού διέφυγαν της προσοχής του Τουρκικού στόλου, έφθασαν στο Ναύπλιο στις 7/19 Ιουλιου 1826. Ο κος Πετρίνης σύμφωνα με τις οδηγίες που είχε, παρέδωσε τις τροφές και τα πολεμοφόδια στην Ελληνική Κυβέρνηση αλλά και τις επιστολές του Φιλελληνικού Κομιτάτου προς τους αρχηγούς των στρατιωτικών δυνάμεων.

 

 

 

Η πόλη του Ναυπλίου υποδέχθηκε με χαρά και ευγνωμοσύνη τον απεσταλμένο του Κομιτάτου, οι δε αρχηγοί μαζεύτηκαν κάτω από τον Πλάτανο της κεντρικής πλατείας της πόλης (σημερινή πλατεία Συντάγματος ή πλατεία Πλατάνου) όπου διαβάστηκαν μεγαλοφώνως υπό του Θ. Κολοκοτρώνη οι επιστολές των Φιλελλήνων, οι οποίοι προέτρεπαν τους Έλληνες να ξεχάσαν τα πάθη του παρελθόντος και να εργαστούν με ομόνοια για τη σωτηρία του Έθνους.

Ο απεσταλμένος του Κομιτάτου κος Πετρίνης δύο μέρες μετά 9/21 Ιουλίου 1826 απέστειλε προς τον Πρόεδρο του Φλελληνικού Κομιτάτου στο Παρίσι κο Έϋναρ επιστολή στην οποία περιγράφει την κατάσταση του τόπου αλλά και τις εντυπώσεις του.

Αρχικά ο κος Πετρίνης περιγράφει τα αισθήματα ευγνωμοσύνης των επαναστατημένων Ελλήνων, απλού λαού και αρχηγών, που τρέφουν προς τα μέλη των διάφορων Φιλελληνικών Κομιτάτων ανά την Ευρώπη. “…τα ονόματα υμών και των λοιπών μελών των Φιλελληνικών Κομιτάτων, άτινα εισι γνωστά και τιμώνται ενταύθα εξ’ ίσου ως και παρ’ ημίν, αντηχούσιν επί των ελληνικών παραλίων, μεμιγμένα μετά θερμών εκφράσεων ευγνωμοσύνης των αρχηγών και ευλογιών του λαού…”. “… οι έπαινοι ούτοι και αι ευλογίαι εδιπλασιάσθησαν, όταν εγνώσθη ότι σπουδαίαι χρηματικές ποσότητες προωρίσθησαν προς εξαγοράν δυστυχών χριστιανών, οίτινες στενάζουσι υπό τα δεσμά της αιχμαλωσίας εν Άρτη και Πρεβέζη…”.

Στη συνέχεια μεταφέρει τα αισθήματα θαυμασμού που τρέφει για τους Έλληνες αλλά και την εκτίμησή του ότι οι ημέρες διχόνοιας έχουν τελειώσει και μεταξύ των αρχηγών επικρατεί σύμπνοια.

Στη συνέχεια

• μεταφέρει λόγια θαυμασμού για τους αρχηγούς των Ελλήνων που συνάντησε,
  
• αναλύει τη δεινή στρατιωτική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Ελλάδα
• και παρακαλεί για τη συνέχιση της βοήθειας από το Φιλελληνικό Κομιτάτο ώστε να εξασφαλισθεί η σωτηρία “των εγκαταλελειμμένων τούτων χριστιανικών υπάρξεων”.

Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο υπό την επιμέλεια του Μ. ΛΑΜΠΡΥΝΙΔΗ “Η ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΤΩΣΙΝ ΤΟΥ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ, και προ της ναυμαχίας του Ναυαρίνου, ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΕΝ ΝΑΥΠΛΙΩ”.