<p align="center"><span style="color: #808000;"><strong>Η κατεδάφιση των τειχών του Ναυπλίου</strong></span></p> <div><img class="aligncenter" src="http://nafplio.files.wordpress.com/2007/02/photo81.jpg" alt="" width="467" height="368" /></div> <div></div> <div> Παλιά, πριν από το 1500, η πόλη του Ναυπλίου εκτεινόταν επάνω στο οχυρωμένο βράχο της Ακροναυπλίας. Λόγω της τουρκικής επίθεσης (1463-1479) και της εν τέλει κατάληψης μεγάλου τμήματος της Πελοποννήσου από τους Τούρκους, πολλοί κάτοικοι έφυγαν από αυτές τις περιοχές και πήγαν να εγκατασταθούν σε άλλα μέρη που κατείχαν ακόμα οι Βενετοί. Ήρθαν και στο Ναύπλιο. Όμως, η πόλη δε χωρούσε όλον αυτόν τον κόσμο. Έτσι, ο <span style="text-decoration: underline;">Προβλεπτής Βαρθολομαίος Μίνιο</span> (Minio) αποφάσισε να επεκταθεί η πόλη έξω από τα κάστρα της Ακροναυπλίας. Το <strong>1500</strong> οι

<p style="text-align: center;"><span style="color: #808000;"><strong>Η  προέλευση της φράσης «αυτός χρωστάει της Μιχαλούς»</strong></span></p> <p style="text-align: center;"><span style="color: #808000;"><strong>Ένα άρθρο του Ν. Σαραντάκου με το οποίο αμφισβητείται </strong></span></p> <p style="text-align: center;"><span style="color: #808000;"><strong>και η προέλευση της φράσης... </strong></span></p> <p style="text-align: center;"><span style="color: #808000;"><strong><span style="color: #ff6600;">η  Μιχαλού δεν ήταν ταβερνιάρισσα στο μετεπαναστατικό  Ναύπλιο</span> </strong></span></p> <p style="text-align: center;"><span style="color: #808000;"><strong>Διπλή η σημασία της φράσης;</strong></span></p> <p style="text-align: center;"><a href="https://www.cityofnafplio.com/wp-content/uploads/2013/03/1841-nafpio.jpg"><img class="aligncenter size-full wp-image-4797" title="1841-nafpio" src="https://www.cityofnafplio.com/wp-content/uploads/2013/03/1841-nafpio.jpg" alt="" width="389" height="254" /></a></p>   <strong> </strong> <p style="text-align: justify;">Η φράση «αυτός χρωστάει της Μιχαλούς» σημαίνει ότι κάποιος δεν είναι στα καλά του, ότι είναι τρελός. Η φράση ακούγεται συχνά και στις μέρες μας. Ποια είναι όμως αυτή η Μιχαλού;</p> <p

<p style="text-align: center;"><span style="color: #808000;"><strong>Πανηγυρικός λόγος εις την 25^η Μαρτίου 1847</strong></span></p> <p style="text-align: center;"><span style="color: #808000;"><strong>Εκφωνηθείς εν Ναυπλίω</strong></span></p> <p style="text-align: center;"><span style="color: #808000;"><strong>Υπό του Κ. Χ. Παμπούκη*</strong></span></p> <p style="text-align: center;"><span style="color: #808000;"><strong>Γυμνασιάρχου Ναυπλίας</strong></span></p> <p style="text-align: left;"><a href="https://www.cityofnafplio.com/wp-content/uploads/2013/03/1821-25-MARTIOU.jpg"><img class="aligncenter size-full wp-image-4772" title="1821 25 MARTIOU" src="https://www.cityofnafplio.com/wp-content/uploads/2013/03/1821-25-MARTIOU.jpg" alt="" width="296" height="400" /></a></p> <blockquote>Η τότε Νομαρχία Αργολίδας και Κορινθίας λέγει τα εξής: «Προσεγγιζούσης της διατεταγμένης τελετής εις μνήμην της γνωστής ενδόξου 25 Μαρτίου, καθ’ ήν ετέθησαν τα θεμέλια των νυν αγαθών του Έλληνος, παρακαλούμεν υμάς, Κύριε Γυμνασιάρχα, όπως κατά την τελετήν εκφωνήσετε τον ανάλογον εις το ένδοξον θέμα ταύτης λόγον». «ΤΙ παράδοξος  τι συμβολική σύμπτωσις διπλής πανηγύρεως  ύπέρ της έλευθερίας το

<p style="text-align: center;"><span style="color: #ff6600;"><strong>Ο πρώτος πανηγυρισμός της Εθνικής Εορτής</strong></span></p> <p style="text-align: center;"><span style="color: #ff6600;"><strong> στις 25 Μαρτίου 1838 στην Αθήνα</strong></span></p> <p style="text-align: center;"><span style="color: #ff6600;"><strong>Καθιερώθηκε με το διάταγμα 980/15-3-1838 η ημέρα εθνικής εορτής «εις το διηνεκές»</strong></span></p> <p style="text-align: center;"><a href="https://www.cityofnafplio.com/wp-content/uploads/2013/03/EllasEvgnomonousa.jpg"><img class="aligncenter wp-image-4777" title="EllasEvgnomonousa" src="https://www.cityofnafplio.com/wp-content/uploads/2013/03/EllasEvgnomonousa.jpg" alt="" width="375" height="496" /></a></p> <p style="text-align: justify;">Πριν από εκατόν πενήντα εννέα χρόνια γιορτάστηκε για πρώτη φορά επίσημα η 25η Μαρτίου ως ημέρα εθνικής εορτής. Στις 15 Μαρτίου 1838 συγκεκριμένα, με το διάταγμα 980, καθιερώθηκε επίσημα η 25η Μαρτίου ως παντοτινή, «εις το διηνεκές», εθνική εορτή των Ελλήνων. Την πρόταση για την έκδοση του διατάγματος από τον βασιλιά Όθωνα

<p style="text-align: center;"><span style="color: #ff6600;"><strong>Η ταινία-ντοκιμαντέρ <em>Τ’ Ανάπλι και τα Κάστρα του</em></strong></span></p> <p style="text-align: center;"><span style="color: #ff6600;"><strong>του <a href="http://emiliusx.blogspot.gr" target="_blank">Βασίλη Πολύζου</a></strong></span></p> <p style="text-align: left;"><strong>ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΗ ΣΗΜΕΙΩΣΗ</strong> Η ταινία-ντοκιμαντέρ <strong><em>Τ’ Ανάπλι και τα Κάστρα του </em></strong>γυρίστηκε για λογαριασμό της εκπομπής <strong><em>Ελλάδα δεν</em></strong> <strong><em>είναι μόνο η Αθήνα</em></strong> και προβλήθηκε από την ΕΡΤ-1 στις 23 Μαρτίου 1986, σαν ένα είδος επετειακού αφιερώματος στη γιορτή της 25^ης Μαρτίου  ̇αν και η πρόθεση τόσο του φίλου σκηνοθέτη, του Κώστα Φωτόπουλου, που είχε εξ απαλών ονύχων έναν ιδιαίτερο σύνδεσμο με την πόλη αυτή, όσο και η δική μου, όταν ανέλαβα το σενάριο, ήταν να δούμε το Ναύπλιο μέσα σε ένα ευρύτερο ιστορικό, αλλά και ενορατικό

<p style="text-align: center;"><span style="color: #808000;"><strong>Ήθη και έθιμα από τις Απόκριες εκ του νομού Αργολίδος.</strong></span></p> <p style="text-align: center;"><span style="color: #808000;"><strong>Λαογραφική εργασία – 1968</strong></span></p> <p style="text-align: center;"><a href="https://www.cityofnafplio.com/wp-content/uploads/2013/03/kyra-sarakosti.jpg"><img class="aligncenter wp-image-4761" title="kyra sarakosti" src="https://www.cityofnafplio.com/wp-content/uploads/2013/03/kyra-sarakosti.jpg" alt="" width="437" height="480" /></a></p> <p style="text-align: justify;"><strong> </strong></p> <p style="text-align: justify;"><strong>Περίοδος των Αποκρέω</strong></p> <p style="text-align: justify;">Καθ’ όλην την περίοδον των Αποκρέω και ιδιαιτέρως την πρώτην Κυριακήν και Καθαράν Δευτέρα εγένοντο τα εξής:</p> <p style="text-align: justify;">Παλαιότερον συμφωνούσαν οι γείτονες και εμαζεύοντο εις το σπίτι ενός εκ των συμμετεχόντων εις την συμφωνία γειτόνων και συνέτρωγον τα φαγητά των ευχόμενοι «καλές αποκριές».  Τελειώνοντας το φαγητό άρχιζαν το τραγούδι δια του στόματος κυρίως, και δια του γραμμοφώνου ή και

<p style="text-align: center;"><span style="color: #ff6600;"><strong>Το έργο του Wulf Schaeffer  για το Ναύπλιο  </strong></span></p> <p style="text-align: center;"><span style="color: #ff6600;"><strong>(Λίγα στοιχεία για τη ζωή και το έργο του)</strong></span></p> <p style="text-align: center;"><strong><span style="color: #ff6600;">Δημοσίευση από την </span></strong></p> <p style="text-align: center;"><strong><span style="color: #ff6600;">Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη</span></strong></p> <p style="text-align: center;"><strong><span style="color: #ff6600;">Ιστορίας & Πολιτισμού </span></strong></p> <p style="text-align: center;"><a href="https://www.cityofnafplio.com/wp-content/uploads/2013/02/Wulf-Schaeffer.jpg"><img class="aligncenter wp-image-4577" title="Wulf Schaeffer" src="https://www.cityofnafplio.com/wp-content/uploads/2013/02/Wulf-Schaeffer.jpg" alt="" width="517" height="443" /></a></p> <p style="text-align: justify;">Στις 4 Αυγούστου του 1994 πέθανε στη Βρέμη ο γερμανός αρχιτέκτονας <strong>Wulf Schaeffer</strong>  ή Θόδωρος Τσοπανόπουλος, όπως συνήθιζε χαριτολογώντας να μεταφράζει στα ελληνικά το όνομά του.</p> <p style="text-align: justify;">Ο Wulf Schaeffer γεννήθηκε στο Portenkerchen στις Άλπεις, στις 4 Νοεμβρίου του 1907. Τα παιδικά

<p style="text-align: center;"><span style="color: #ff6600;"><strong>Γυμνάσιον Ναυπλίου</strong></span></p> <p style="text-align: center;"><img class="aligncenter" src="http://i176.photobucket.com/albums/w166/sxoliastis/posts_3/gymnasiousystasis_nafpliou.jpg" alt="" width="342" height="502" /></p> <blockquote> <p style="text-align: justify;">Το 1831, με το Διάταγμα της 8ης Φεβρουαρίου ιδρύεται το Ελληνικόν Εκπαιδευτήριον στο Ναύπλιο. Στις 6 Μαρτίου του ίδιου έτους, οι τρεις Έφοροι του σχολείου θέτουν υπόψη του Κυβερνήτη τα ονόματα των δύο δασκάλων που θα διδάξουν στο εκπαιδευτήριο <strong>23</strong> και αναφέρουν ακόμη ότι παρά τις επίμονες προσπάθειες τους <strong>24</strong> να τους αναθέσουν και τη διδασκαλία των Γαλλικών αυτοί αρνήθηκαν να την αναλάβουν «<em>διότι και οι δύο δεν την γνωρίζουσιν εξ επαγγέλματος».</em>25 Οι έφοροι όμως δεσμεύονται να αναβάλουν <em>«την παράδοσίν της εις ευτυχεστέραν εποχήν</em>» αναθέτοντας