ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΝΑΥΠΛΙΟΥ κ. ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ, 18/11/1895

ΑΝΑ ΤΗΝ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΝ ΚΑΙ ΠΑΛΙΝ ΝΑΥΠΛΙΑΚΑ συνέντευξις μετὰ τοῦ δημάρχου. — Τα οικονομικά τοῦ δήμου Ναυπλίου.–«Ο ἀνδριὰς τοῦ Κολοκοτρώνη.– Ποῦ θὰ ιδρυθη. — Τά αποκαλυπτήρια (Περιοδεύοντος συντάκτου µας). Εφημερίδα “ΣΚΡΙΠ”

Ὅ κ. Γιαννόπουλος διαπρεπὴς ἐν Ναυπλίω ἰατρὸς τὸ δεύτερον ἤδη ἐκλέγεται δήμαρχος. Είναι δύναµαι νὰ εἴπω, ὁ ἀγαπητότερος δήµχρχος τοῦ Κράτους καὶ ἀπόδειξις ὅτι παρουσίασε τὸ σπανιώτατον φαινόμενο, νά μὴ ἔχῃ οὐδένα ἀντίπαλον κατὰ τὸν ἐχλογήν του.

— Κύριε Γιαννόπευλε, παρακαλῶ ὀλίγας γνώµας καὶ σκέψεις διά τὸ “ΣΚΡΙΠ” περὶ τοῦ Ναυπλίου.

— Προθυμώτατος. ᾿

—‘ Ας ἀρχίσωμεν ἀπὸ τὰ πλέον τρυφερά ζητήµατα. Τα οικονομικά τοῦ δήμου σας ;

–Καλα σχετικῶς,  ἐννοεῖτε ὅτι ἔχόμεν χρέος ἀλλὰ πιστεύω δι οικονομιών νὰ τὸ ἀποτινάξωμεν. Μὴν ἀκούσατε χρέος καὶ ἐνομίσατε μεγάλα πράγµατα… Όχι δα, μικρὰ, πολὺ μικρά, ἀλλὰ ὅσον μικρὸν ποσὸν αλλά ἂν χρεωστή κανεὶς πρέπει νὰ τὸ ἐξαλείφῃ, διότι τὸ χρέος εἶνε κακοήθης σκώληξ κατατρώγων τοὺς πνεύµονας… 

Ο κ. Γιαννόπουλος λίαν εὐλόγως ἤντλησε τὴν παραβολήν ἀπὸ τὸ επάγγελμά του.
—Μεγάλας ἐλπίδας έχω ὅτι θὰ διευθετήθωσι τὰ οἰκονομικά τοῦ δήμου, ἐξηκολούθησεν ὁ κ. δήμαρχος, ἐάν γείνῃ ὁ λιμὴν τοῦ Ναυπλίου. Εις αὐτὸ ἐργάζομαι, λίαν πιστεύω δὲ ὅτι ἡ Κυβέρνησις καὶ μάλιστα ὁ κ. πρωθυπουργός, ὅστις συνδέεται πολὺ μἑ τὸ Ναύπλιο διὰ συγγενικῶν δεσμιῶν θὰ εγκρίνει ό,τι  ὁ Νομάρχης κ. Ματάλας προέτεινε.

— Αληθινά μὲ τὸ νομάρχη πῶς τὰ πηγαίνετε;

– Λαμπρά .. Λαμπρά. Είνε ὑπάλληλος µεγίστης διοικητικῆς ἱκανότητος. ᾽Αλλά μὲ τὸν προηγούμενον κ. Κατσανδρήν τὶ νὰ σᾶς εἰπῶ, εἶχε βουτυχθῃ ὁ καϋμένος εἰς τὴν πολιτικήν. Ε’ιχον. ὑποβάλλει λαμπράς προτάσεις ὑπὸ τὴν ἔγκρισίν του πρὸς ἐξωράϊνσιν τοῦ Ναυπλίου ἀλλ᾽ ἀπερρίφθησαν ἅπασαι, ἐπειδὴ ἐφρόνουν ἀντίθετα ὡς φίλος τοῦ κ. Φαρμακοπούλου. Τότε ἐδαρέθηκα καὶ ἐγώ καὶ τὰ ἐμούντζωσα. ᾽Αλλὰ μὲ τὸν νυν νοµάρχην εἶμαι κατενθουσιασµένος.

— Περὶ τοῦ ἀνδριάντος τοῦ Κολοκοτρώνη τὶ σκέπτεσθε; ποῦ θαστηθῇ :

—- Νὰ σᾶς εἰπῶ, αὐτὸ εἶνε τὸ φλέγον ζήτημα διὰ τὸν τόπον µας. Οἱ μὲν προτείνουν νὰ στηθή

ἐκεῖ εἷς τὸν σιδηροδρομικὀν σταθμὸν, ἀφ᾿ οὗ προηγουμένως σχηματισθῃ πλατεῖα καὶ περιζωσθή διὰ κιγκλίδων ὁ καταληφθησόμενος ὑπὸ τοῦ ἀνδριάντος χῶρος, οἱ ἄλλοι θἔλουν ἐδῶ εἰς τὴν πλατεῖαν, δηλαδὴ εἰς τὸ κεντρικώτερον µέρος τοῦ Ναυπλίου.

Ὑπὲρ τῆς δευτέρας ταύτης γνώμης εἶμαι καὶ ἐγὼ

ἀλλὰ διστάζω νά τὴν ἐκφράσω ἐκ φόβου μήπως νομισθῃ, ὅτι θέλω νὰ αἰσχροκερδήσω ἐπὶ τῶν πέριξ τῆς πλατείας οἰκιῶν µου.

— Περὶ τῆς ἐποχῆς τῶν ἀποκαλυπτηρίων ὑπάρχει καμμία σκέψις ;

— Μάλιστα, πιστεύω νὰ γείνουν μετὰ τὴν τέλεσιν τῶν ᾿Ολυμπιακῶν ἀγώνων ἀμέσως, ἵνα συγκεντρώσωμεν καὶ τίποτε ξένους. Περὶ αὐτοῦ ὠμίλησα καὶ εἰς τὸν ἐνταῦθα ἀφικόμενον χάριν τῆς κηδείας τῆς ἀδελφῆς του κ. πρωθυπουργόν.

— Καὶ σᾶς ἀπήντησε ;

— Νὰ γείνουν τὰ ἀποκαλυπτήρια μετὰ τὸν συµβιβασμὸν διά νὰ εἴμεθα οὕτω ἤσυχοι καὶ πανήγυρις ἢ να γίνη μεγαλοπρεπεστέρα.

—Πολὺ καλὰ σᾶς ἀπήντησε.  Πῶς εὑρίσκετε παρακαλῶ τὴν ἰδέαν µου νὰ παρακαλέσω ἵνα ἔκφωνήση τον πανηγυρικόν κατά την ημέραν των αποκαλυπτηρίων ο κ. Γεννάδιος;

— Πολύ καλήν και αυτήν.

Τάσος