Ημέρα Φιλελληνισμού και Διεθνούς Αλληλεγγύης
19 Απριλίου
Ο φιλελληνισμός αποτέλεσε ένα σημαντικό πολιτικό, κοινωνικό και πολιτιστικό φαινόμενο που εξαπλώθηκε σε όλη την Ευρώπη κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Οι ρίζες του ξεκινούν στην αρχαία Ρώμη, ενώ απέκτησε μεγαλύτερη έκταση κατά την Αναγέννηση και τον Διαφωτισμό, αλλά και κατά την Αμερικανική Επανάσταση.
Το “Φιλελληνικό Κίνημα” ξεχωρίζει για την ευρεία του διάδοση σε όλα τα κοινωνικά στρώματα και πολιτικές τάσεις, συμπεριλαμβανομένων ακόμη και των ηγετών της εποχής. Η στήριξη της Ελλάδας αντιμετωπίστηκε ως πνευματικό καθήκον και ως ένα θέμα που αφορούσε την ουσία του δυτικού πολιτισμού.
Στο πεδίο των μαχών, για την αποτίναξη της τυραννίας, πάνω από 1200 Ευρωπαίοι πολέμησαν και ένας στους τρεις πέθαναν για την απελευθέρωση της Ελλάδας. Πρώτοι σε αριθμό οι Γερμανοί, μετά Γάλλοι, Ιταλοί, Άγγλοι, Ελβετοί, Πολωνοί, Ούγγροι, Σουηδοί και τόσοι άλλοι.
Στον τομέα των γραμμάτων και των τεχνών, πολλές επώνυμες προσωπικότητες υποστήριξαν το φιλελληνικό κίνημα, όπως ο François-René de Chateaubriand, ο Lord Byron και ο Goethe. Στη ζωγραφική, ο Eugène Delacroix ξεχώρισε με το έργο του “Σφαγή της Χίου”, ενώ και άλλοι καλλιτέχνες παρουσίασαν τον αγώνα των Ελλήνων μέσα από τα έργα τους.
Η μουσική δεν έμεινε πίσω, με διάσημους συνθέτες όπως ο Rossini και ο Berlioz να αφιερώνουν έργα τους στην ελληνική ανεξαρτησία. Τα φιλελληνικά τραγούδια που συνέθεταν αποτύπωναν την αίσθηση της συμπόνοιας και της εμπνευσμένης υποστήριξης προς τους Έλληνες.
Οι φιλέλληνες οργανώθηκαν σε διάφορες ομάδες και διοργάνωναν εκδηλώσεις για την ενίσχυση του ελληνικού αγώνα, ενώ οι γυναίκες είχαν σημαντικό ρόλο στη συγκέντρωση πόρων και την υποστήριξη του αγώνα.
Ο φιλελληνισμός εκφράστηκε ως πνευματική αντίδραση ενάντια στην τυραννία και ως εκδήλωση αλληλεγγύης προς έναν λαό που αγωνιζόταν για την ελευθερία του. Η συμβολή του στην ελληνική επανάσταση αναδεικνύεται μέσα από τον πλούτο των έργων και την ευρεία συμμετοχή των κοινωνικών στρωμάτων και των πολιτικών ιδεολογιών που τον υποστήριξαν.
Το Ναύπλιο αποτελούσε σημαντικό κέντρο δραστηριοτήτων για τους Φιλέλληνες και το φιλελληνικό κίνημα γενικότερα κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης.
Υπήρξε η έδρα της ελληνικής κυβέρνησης κατά τη διάρκεια μεγάλου μέρους της επανάστασης. Εδώ διεξήχθησαν σημαντικές πολιτικές συνεδριάσεις και λήφθηκαν αποφάσεις που επηρέασαν την πορεία του αγώνα. Επιπλέον, πολλοί ευρωπαίοι εθελοντές έφτασαν στο Ναύπλιο για να ενταχθούν στον αγώνα των Ελλήνων, αποδεικνύοντας τη διεθνή υποστήριξη προς την ελληνική επανάσταση.
Σχετικά άρθρα
Ο Πορτογάλος Φιλέλληνας, Αντόνιο Αλμέιντα